De Sint-Jan-Berchmans Normaalschool in de Gentse deelgemeente Oostakker, destijds nog een zelfstandige gemeente, is wel vergeleken met de Snelliusschool van Dudok. Dit is vooral te danken aan het halfronde uit veel glas bestaande trappenhuis op de kopse kant van het gebouw. Van de architect De Wilde is niet bekend of hij het werk van Dudok in Hilversum bezocht heeft, maar uit vele studies is gebleken dat Dudok in de ontwikkeling van de architectuur in Vlaanderen een sleutelpositie heeft ingenomen. Veel Vlaamse architecten maakten reizen naar Hilversum, zijn werk verscheen in Belgische architectuurtijdschriften en zelf ging Dudok in 1935 naar Brussel om daar een lezing te geven op het XVe Nationaal Congres van de Belgische architecten. 

Het is dus zeer aannemelijk dat De Wilde, een generatiegenoot van Dudok, in ieder geval bekend was met het werk van de Hilversumse architect. En dat zien we terug in de Normaalschool (een voorloper van de pedagogische academie) in Oostakker. Behalve het trappenhuis van de Snelliusschool heeft de school nog een opmerkelijk Dudokiaans kenmerk. De opvallende toren met – oorspronkelijk – een  asymmetrisch geplaatste klok in blauw geglazuurde tegels heeft bijzonder veel weg van de toren van het Hilversumse raadhuis. En net als bij het raadhuis bestaat de school uit een kern van beton die is afgewerkt met een lichte geelbruine bakstenen gevelbekleding. 

Dit alles, gecombineerd met de opzet van de school, die een sterke volumewerking laat zien, met lange, horizontale raamstroken, maakt dat we hier kunnen spreken van een echte Inspired By. De linkervleugel van het gebouw, haaks geplaatst op het hoofdvolume, werd overigens pas na de Tweede Wereldoorlog gebouwd, maar maakt wel deel uit van het oorspronkelijke ontwerp uit 1936.  

Architect Maurice de Wilde (1889-onbekend) ontwierp de school in Oostakker voor de congregatie Broeders van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Sinds 1926 was hij als leraar bouwkundig tekenen verbonden aan dit instituut. In 1931 ontwierp hij, eveneens in Oostakker, al een school voor beroepsonderwijs met internaat voor de Broeders, en vanaf die tijd staat hij bekend als architect. Een aantal ontwerpen van zijn hand is, net als de Normaalschool in Oostakker, aangewezen als Vlaams bouwkundig erfgoed (vergelijkbaar met een monumentenstatus in Nederland). Soms zien we daarin een licht vleugje Dudok, maar in het algemeen overheersen Art Nouveau elementen. Zodat we de Normaalschool aanduiden als een eenmalig Inspired By uitstapje van de architect. 

Bronnen 
Marc Dubois, ‘Invloed van de architectuur van W.M. Dudok in Vlaanderen’, Ons Erfdeel 26 (1983), pp. 229-235. 
Leen Meganck, Bouwen te Gent in het interbellum (1919-1939). Stedenbouw, onderwijs, patrimonium. Een synthese, Proefschrift Universiteit Gent, 2002. 
Pieter Winters, België bouwt in baksteen. Nederlandse ontwerpen als voorbeeld in de Belgische  architectuur in de periode 1918-1940, Masterscriptie Architectuurgeschiedenis Vrije Universiteit  Amsterdam, 2010. 
Website: https://inventaris.onroerenderfgoed.be/