Het lang verwaarloosde Collège néerlandais in Parijs is in 2016 heropend na een grondige restauratie. Het is een van slechts twee gebouwen die Dudok buiten Nederland neerzette. Het andere is een recreatiecentrum met hotel en twee bioscopen in Calcutta.
Dudok tekende het Collège néerlandais in 1927, maar door de economische crisis duurde het tot 1938 voor het door prinses Juliana geopend kon worden. Het ligt op de campus van de Cité Internationale Universitaire de Paris (CIUP) aan de Boulevard Jourdan in Parijs tussen in totaal 38 landenpaviljoens (onder andere ook van de beroemde Zwitserse architect Le Corbusier) waar studenten en onderzoekers uit de hele wereld terecht kunnen voor onderdak.
Met zijn hoge ramen, rechte vlakken, toren en kleurstelling is het gebouw van verre als een Dudok herkenbaar. Op tenminste één typerend element na: anders dan bij het Raadhuis in Hilversum zijn geen zandgele bakstenen voor de gevels gebruikt, maar gepleisterd beton. Ook dat had met de crisis te maken: het geld, vooral afkomstig van een rijke weldoener, de Amerikaans-Nederlandse kunsthandelaar Abraham Preyer, raakte op.
Dudoks Parijse schepping was er enkele jaren geleden nog slecht aan toe. Pas toen het Collège néerlandais in 2005 tot monument historique werd uitgeroepen kwam er geld voor renovatie – uit te voeren onder leiding van een Franse architect. Het Nederlandse bureau Van Hoogevest Architecten leverde een belangrijke bijdrage aan het restauratieproject. Van de totale 21 miljoen euro die dat gekost heeft, droeg de Nederlandse staat 2 miljoen bij.
De steentjes uit het ontwerp zijn niet alsnog teruggekomen, maar anderszins is het gebouw zoveel mogelijk in oorspronkelijke staat teruggebracht. Zo is de gevel, die wit was geverfd en door het Parijse verkeer compleet vergrijsd was, weer geel. De oude stalen raamkozijnen die gedeeltelijk door kunststof exemplaren waren vervangen, zijn weer zoals ze waren, het ‘casco’ is hersteld en enkele typische Dudok-details zijn terug.
Tekst gebaseerd op Dudok pronkt weer in Parijs, NRC Handelsblad. Foto’s beschikbaar gesteld door CIUP, Parijs, met dank aan Anne Saglier.
Willem Marinus Dudok, architect 