Een van de minder bekende werken van Dudok is het woonhuis voor de pachter van het watersportpaviljoen, aan de haven van Hilversum. Het ligt een beetje verscholen achter de bomen, aan het water.

Het watersportpaviljoen, dat in 1936 werd gebouwd naar een ontwerp van Dudok, bevatte oorspronkelijk ook een kleine woning aan de oostzijde. De pachter van het paviljoen, horecaondernemer Gerrit Bos uit Huizen, was contractueel verplicht om daar te gaan wonen. Maar Bos had een groot gezin en het woninkje beviel hem niet. Dat leidde tot een langdurig conflict met de gemeente, talloze boze brieven en verschillende debatten in de gemeenteraad. Het conflict wordt smakelijk verteld in dit artikel van Arie den Dikken in Eigen Perk.

De gemeenteraad ging in 1937 akkoord met een plan om het woonhuis in het paviljoen stevig uit te breiden, ondanks eerdere bezwaren van Dudok dat daarmee zijn oorspronkelijke ontwerp van het paviljoen zou worden aangetast. Maar het besluit was nog niet genomen of de pachter vroeg om uitstel van de verbouwing. Het beviel hem toch niet helemaal. Een half jaar later vroeg hij of er vlakbij het paviljoen een aparte woning gebouwd kon worden. Groot genoeg om ook enkele kamers te kunnen verhuren, waardoor hij de pacht van het paviljoen gemakkelijker zou kunnen betalen.

Bijkomstig voordeel van deze oplossing was dat Dudoks paviljoen niet aangetast hoefde te worden. De bouwmeester ging akkoord, mits het huis van ‘bescheiden architectuur’ zou zijn.  Dudok ontwierp een bungalow met vijf kamers, een badkamer, keuken, kelder en een losse berging. De gemeenteraad stemde er begin 1938 mee in en de woning werd in enkele maanden gebouwd voor de somma van 5.500 gulden. Het pand heeft de tand des tijds goed doorstaan, is particulier bezit en wordt bewoond.