Een van Dudoks vroegste werken als directeur Publieke Werken in Hilversum is het ontwerp en de bouw van een openbaar slachthuis. Architectuurhistoricus Herman van Bergeijk schrijft in zijn standaardwerk ‘W. M. Dudok’ dat slachten voor de oorlog werd beschouwd als een taak van de gemeente, om goed te kunnen toezien op de hygiëne.
Dudok creëerde een sober en betaalbaar gebouw, volledig gericht op doelmatig gebruik. Platte daken maakten het gebruik van dure dakconstructies overbodig. Het slachthuiscomplex is volgens Van Bergeijk “een compositie van eenvoudige, rechthoekige bouwvolumes, asymmetrisch gegroepeerd rondom een centrale watertoren”. Die eigen watertoren was nodig om het slachthuis regelmatig grondig schoon te maken.
In 1934 dient Dudok twee ontwerpen voor verbouwing en uitbreiding van het pand in. Door verbouwingen in de jaren zeventig en tachtig heeft het complex veel van zijn oorspronkelijke aanzien verloren. Het is uiteindelijk gesloopt in 1997 om plaats te maken voor woningbouw. Het toenmalige Slachthuisplein is omgedoopt tot Jac. P. Thijsseplein.





