Eind jaren vijftig is in Geuzenveld-Slotermeer, onderdeel van de Westelijke Tuinsteden van Amsterdam, een buurtje met zes etageflats gebouwd. De woningen worden ook wel de ‘Dudokhaken’ genoemd, naar de architect die ze ontwierp en de haakvormige bouw. De gebouwen bestonden uit een berging met daarboven vier woonlagen en op zolder een ruimte om de was te drogen. Zonder lift.
Architectuurhistoricus Herman van Bergeijk schrijft over die wijk in het standaardwerk W.M. Dudok: (…) “De (flat)blokken werden per twee aan elkaar verbonden in een L-vorm. Die waren zo geplaatst dat vierkante, vrijwel geheel omsloten binnenplaatsen ontstonden. Dudok maakte gebruik van flats met drie of vier woonlagen met aflopende daken. De flats van drie verdiepingen waren drive-in gebouwen met een toegang via een galerij.”
Begin deze eeuw was duidelijk dat de woningen niet meer aan de moderne wooneisen voldeden. Maar in plaats van sloop werd door woningcorporatie Stadgenoot gekozen voor renovatie. De woningen waren klein, dus hoe voeg je woonvolume toe zonder afbreuk te doen aan de oorspronkelijke haakverkaveling en architectuur? Het Rotterdamse architectenbureau Van Schagen vond hier een oplossing voor door in de hoogte op subtiele wijze een woonlaag toe te voegen: de droogzolders zijn opgetild waardoor er meer ruimte is gecreëerd. Ook zijn er enkele woningen samengevoegd, balkons uitgebreid en liften aangebracht op de hoek van de haken waarbij tevens een nieuwe entree is ontstaan. Deze aanpassingen hebben ervoor gezorgd dat de woningen nu ook geschikt zijn voor ouderen, minder validen, grote gezinnen en starters.
Het project heeft de Geurt Brinkgreve Bokaal 2010 gekregen. Dit is een prijs voor het beste initiatief op het gebied van herontwikkeling of renovatie van de bestaande bebouwing van Amsterdam. (Tekst gebaseerd op ‘Dudokhaken’, website Architectuur Centrum Amsterdam)
Dudok.org 